%0 Journal Article %T ارتباط میان اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول و اصل منع آسیب در حقوق بین‌الملل آبراهه‌ها با تأکید بر کنوانسیون 1997 %J فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران %I دانشگاه تهران %Z 2423-8120 %A شفیعی بافتی, نگین %A سلیمانی, شیما %D 2021 %\ 12/22/2021 %V 51 %N 4 %P 1579-1601 %! ارتباط میان اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول و اصل منع آسیب در حقوق بین‌الملل آبراهه‌ها با تأکید بر کنوانسیون 1997 %K آبراهه‌های بین‌المللی %K اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول %K اصل منع آسیب %K کنوانسیون حقوق استفاده‌های غیرکشتیرانی آبراهه‌های بین‌المللی 1997 %K قواعد هلسینکی %R 10.22059/jplsq.2021.319646.2708 %X حقوق بین‌الملل آب همچون سایر رشته‌های حقوقی از مجموعه‌ای از اصول ماهوی و شکلی تشکیل شده است. در واقع جامعۀ حقوقی بین‌المللی اصول حقوقی ماهوی و شکلی متفاوتی را برای رفع مشکل تخصیص و توزیع آبراهه‌های بین‌المللی مقرر کرده است. از مهم‌ترین اصول ماهوی که به‌طور گسترده‌ای در حقوق بین‌الملل، رویۀ دولت‌ها، آثار معتبر نویسندگان حقوقی، حقوق موضوعه و رویۀ قضایی پذیرفته شده، دو اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول و اصل منع آسیب شایان توجه است. نظریاتی گوناگون در خصوص ارتباط و نحوۀ اجرای این دو اصل مطرح شده است. دیدگاه غالب حقوقدانان مبتنی بر برتری اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول و تلقی اصل منع آسیب به‌مثابۀ تابع اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول است. با نگاهی عمیق به مواد کنوانسیون 1997، سایر اسناد حقوقی در این زمینه و همچنین آرای قضایی می‌توان دریافت که اصل منع آسیب، اصل ماهوی مستقلی در حقوق بین‌الملل آب است که تقابلی میان آن و اصل بهره‌برداری منصفانه و معقول وجود ندارد. %U https://jplsq.ut.ac.ir/article_81674_3693179f0668c06ebc34b343b1433243.pdf