%0 Journal Article %T اصل همکاری در زمینۀ بهره‌برداری از آبراهه‌های بین‌المللی، با تأکید بر آبراهه‌های بین‌المللی ایران و عراق %J فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران %I دانشگاه تهران %Z 2423-8120 %A داود محمد, سنگر %A عبدالقادر صالح ولدبیگی, آزاد %D 2021 %\ 12/22/2021 %V 51 %N 4 %P 1459-1486 %! اصل همکاری در زمینۀ بهره‌برداری از آبراهه‌های بین‌المللی، با تأکید بر آبراهه‌های بین‌المللی ایران و عراق %K آبراهه‌های بین‌المللی %K اصل همکاری بین‌المللی %K حقوق بین‌الملل عمومی %K منابع آبی مشترک %R 10.22059/jplsq.2020.291848.2218 %X امروزه با توسعۀ بهره‌برداری از آبراهه‏های بین‌المللی در امور غیرکشتیرانی از جمله کشاورزی، صنعتی و بازرگانی این آبراهه‏ها بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته‏اند. همچنین با توجه به تغییرات اقلیمی، خشکسالی، بهره‌برداری بی‏رویه از آب، کمبود منابع آبی و افزایش جمعیت، منازعات بر سر آبراهه‏های بین‌المللی تشدید یافته است. یکی از اصول متداول در حقوق بین‌الملل عمومی، اصل همکاری در بین کشورهاست که در منشور سازمان ملل متحد و شماری از معاهدات بین‌المللی چندجانبه و دوجانبه از جمله کنوانسیون استفاده‏های غیرکشتیرانی از آبراهه‌های بین‌المللی سال ١٩٩٧ بر آن تأکید شده است. منازعات آبراهه‌های بین‌المللی در بین ایران و عراق در سال‌های اخیر صورت حادتری به خود گرفته است که بدون همکاری بین دو کشور قابل حل‌وفصل نیست، ازاین‌رو اصل همکاری در زمینۀ آبراهه‌های بین‌المللی به‌عنوان موضوع این تحقیق مورد توجه قرار گرفته است. روش این تحقیق توصیفی و تحلیلی است. هدف این تحقیق این است که نشان دهد اصل همکاری تا چه حدودی در موافقت‌نامه‌های بین‌المللی و موافقت‌نامه‌های دوجانبۀ بین ایران و عراق در زمینۀ آبراهه‌های بین‌المللی انعکاس یافته و تا چه حدودی عملاً اجرا شده است. %U https://jplsq.ut.ac.ir/article_83629_ddcfd2faa20821be7188d2a1ef43d343.pdf