TY - JOUR ID - 84763 TI - رویکرد ایران به قاعدة آمره JO - فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران JA - JPLSQ LA - fa SN - 2423-8120 AU - عابدینی, عبدالله AU - محمدی, محمدرضا AD - عضو هیأت علمی پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی (سازمان سمت) AD - دانش آموخته کارشناسی ارشد دیپلماسی و سازمان های بین المللی دانشکده روابط بین الملل، گرایش حقوق بین الملل Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 52 IS - 1 SP - 249 EP - 273 KW - ایران KW - دادرسی‌های بین‌المللی KW - قاعدة آمره KW - کنوانسیون حقوق معاهدات 1969 KW - کمیسیون حقوق بین‌الملل DO - 10.22059/jplsq.2021.327049.2829 N2 - قاعدة آمره در هر نظام حقوقی موجب شکل‌گیری سلسله‌مراتب میان هنجارها و قاعده‌مند ساختن آنها می‌شود. حقوق بین‌الملل تا دهه‌های اخیر هنوز به شکل رسمی به شناسایی این مفهوم بنیادین مبادرت نکرده بود. با این حال، در رویة قضایی، اندیشه‌ها و آموزه‌های حقوقی اندک به این مفهوم اشاره می‌شد. وجود قاعدة آمره در حقوق بین‌الملل مستلزم شناسایی و به رسمیت شناخته شدن آن از سوی دولت‌هاست. بنابراین، عملکرد دولت‌ها در این خصوص اهمیت خاصی دارد. برخی دولت‌ها مانند فرانسه هیچ‌گاه با این مفهوم سر سازگاری نداشتند و برخی مانند ایران به‌رغم پذیرش کلی آن در اسناد و مطالعات بین‌المللی، نسبت به سازوکارهای اجباری حل‌وفصل اختلافات ناشی از قواعد آمره و بیان فهرستی از مصادیق قواعد آمره دیدگاه‌های خاص خود را ابراز کرده‌اند. مطالعة سیر رویکرد ایران در خصوص شناسایی مفهوم قاعدة آمره و مسائل مرتبط با آن به‌خصوص در طرح مطالعاتی اخیر کمیسیون حقوق بین‌الملل در مورد قاعدة آمره موضوع نوشتار حاضر را تشکیل می‌دهد. شناخت عملکرد ایران در این خصوص پایبندی ایران به ارزش‌های جامعة بین‌المللی و شیوه‌های تعامل با آن را نشان می‌دهد. UR - https://jplsq.ut.ac.ir/article_84763.html L1 - https://jplsq.ut.ac.ir/article_84763_2f3da37aa16aab945965946ee0ea39c2.pdf ER -