Authors
1 Assistant Prof., Department of Public Law, Faculty of Islamic Studies and Law, Imam Sadiq University, Tehran, Iran
2 Ph.D. Student in Public Law, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran
Abstract
Expediency Discernment Council of the System was formed in 1988 by order of Imam Khomeini (Rahmatullah). During the revision of the Constitution in 1989, the Council was recognized in the Constitution. With the formation of this body, where the Guardian Council deems the act of parliament contrary to sharia law or Constitution and on the other hand parliament insists on the need to approve the legislation, it falls within the jurisdiction of the Council. With the formation of expediency discernment mechanism by the Council, one of the questions that have been raised was on jurisdiction of it to fulfill this role. This article seeks to answer the question of whether the Council can confirm any act that the Guardian Council deems it inconsistent with the Constitution -if it is explicitly inconsistent with the Constitution. The authors explored this matter in an analytical-descriptive manner and finally based on principles of the Constitution and fundamental rights, gave negative answer to it. Therefore, the jurisdiction of the Council is limited to the acts which are not explicitly contrary to the Constitution.
Keywords
.فارسی
الف) کتاب‌ها
- ارسطا، محمدجواد (1389[الف]). تشخیص مصلحت نظام از دیدگاه فقهی-حقوقی، تهران: کانون اندیشۀ جوان، چ دوم.
- -------------- (1389[ب]). نگاهی به مبانی تحلیلی نظام جمهوری اسلامی ایران، چ دوم، قم: مؤسسۀ بوستان کتاب.
- پروین، خیراله (1392). الزامات و آموزه‌های حقوق اساسی، چ اول، تهران: میزان.
- جوادی آملی، عبدالله (1391). ولایت فقیه: ولایت، فقاهت و عدالت، قم: اسراء، چ چهاردهم.
- خمینی، سید روح‌الله (1378). صحیفۀ امام، ج 15، 17 و 20، تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره).
- دانش‌پژوه، مصطفی (1391). شناسۀ حقوق (دانش حقوق، قاعدۀ حقوقی و رابطۀ حقوق با عدالت، اخلاق و دین)، چ اول، تهران: جنگل.
- دهخدا، علی‌اکبر (1385). فرهنگ متوسط دهخدا، چ اول، تهران: مؤسسۀ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران،.
- راسخ، محمد (1392). حق و مصلحت، چ اول، تهران: نشر نی.
- عمید زنجانی، عباسعلی (1385). حقوق اساسی ایران، چ اول، تهران: مؤسسۀ انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
- عمید، حسن (1362). فرهنگ فارسی عمید، چ بیست‌ودوم، تهران: ابن‌سینا.
- مدنی، سید جلال‌الدین (1390). کلیات حقوق اساسی، چ بیست‌و‌سوم، تهران: پایدار.
- ویژه، محمدرضا (1390)، مبانی نظری و ساختار دولت حقوقی، چ اول، تهران: جنگل.
- هاشمی رفسنجانی، اکبر (مصاحبه‌شونده) (1385). «گفتگو با آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی»، مصاحبۀ قابل مشاهده در: (شفیعی‌سروستانی، ابراهیم، قانونگذاری در نظام جمهوری اسلامی: آسیب‌ها و بایسته‌ها (سلسله گفتگو)، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چ اول).
- زارعی، محمدحسین (1383). «نظام قانونگذاری ایران و جایگاه مجمع تشخیص مصلحت»، نشریۀ راهبرد، ش 34، ص 320 - 333، ص 324.
- غمامی، سید محمدمهدی؛ منصوریان، مصطفی (1394)، «تضمین محدودیت‌های اصلاح قانون اساسی با تأمل بر آموزۀ محدودیت‌های ضمنی»، فصلنامۀ دانش حقوق عمومی، ش 11، ص 128-111.
- مهرپور، حسین (1371)، «مجمع تشخیص مصلحت نظام و جایگاه قانونی آن»، تحقیقات حقوقی، ش 10، ص 56 - 7.
- هاشمی، سید محمد (1369). «بررسی تطبیقی و موضوعی بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، نشریۀ تحقیقات حقوقی، ش 8، ص 228 - 151.
- فتاحی زفرقندی، علی (1383). گزارش پژوهشی «شرح مبسوط قانون اساسی (شرح اصل یکصد و دوازدهم قانون اساسی)»، پژوهشکدۀ شورای نگهبان، شمارۀ مسلسل: 13930151، مورخ 29/9/1393.
- خوئی، سید ابوالقاسم (1426ق). دراسات فی علم‌الاصول، ج 1، قم: مؤسسۀ دایره‌المعارف الفقه الاسلامی.
ب) مقالات
ج) گزارش پژوهشی
2. عربی
- خوئی، سید ابوالقاسم (1426ق). دراسات فی علم‌الاصول، ج 1، قم: مؤسسۀ دایره‌المعارف الفقه الاسلامی.
)