دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

نویسنده

دانش‌آموختۀ دکتری حقوق عمومی دانشگاه تهران، وکیل دادگستری

چکیده

یکی از مسائل اساسی در فلسفة حقوق، «احترام به قانون» است؛ یعنی به چه ترتیب می‌توان در شرایط عادی اطاعت از قانون را توجیه کرد؟ یا برعکس، آیا شرایطی وجود دارد که نافرمانی از قانون از لحاظ اخلاقی موجه باشد؟ برداشت عموم از دیدگاه افلاطون دربردارندة توجیه مقتدرانه و اطاعت بدون قید و شرط از قانون است، که فاقد مبنای عقلانی است. در نوشتار حاضر، ضمن نقد تفاسیر اقتدارگرایانه، اقتدار قانون از دیدگاه فضیلت اخلاقی بررسی می‌‌شود. در این دیدگاه، دلیل احترام شهروندان به قانون کسب فضایل اخلاقی است. در جایی که معلوم شود امکان ایجاد تعامل و برقراری گفت‌وگو، به منزلة پیش‌شرط فضلیت اخلاقی، میان قانون‌گذاران و شهروندان وجود ندارد، گزینة نافرمانی از قانون مطرح می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Respect to law in Plato's idea

نویسنده [English]

  • Omid Ahmadi

PhD in International Law, University of Tehran, Tehran, Iran

چکیده [English]

One central issue in philosophy of law is "respect to law": what arguments can be given, under normal circumstances, to justify obeying the law and conversely, are there any circumstances under which we are morally justified in disobeying? Typically, reading of Plato’s views includes an authoritarian and unquestionable obedience to law which are deprived of reasonable foundation. In this essay, the author criticizes cited interpretations and will try to investigate the authority of law from a virtue ethical perspective. In this recent view, citizens obey the law simply because it helps them to gain moral virtues. In those cases whereby citizens can’t construct a dialogue with law, they have civil disobedience option.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Civil disobedience
  • Dialogue
  • law
  • Virtue
  • Authority
ارسطو (1378). اخلاق نیکوماخوس، ترجمة محمدحسن لطفی، چ 2، تهران: طرح نو.
افلاطون (1354). قوانین، ترجمة محمدحسن لطفی، تهران: بنگاه مطبوعاتی صفی‌علیشاه.
ــــــــــ (1357). دورة آثار افلاطون، ج 1، ترجمة محمدحسن لطفی و رضا کاویانی، تهران: خوارزمی.
ــــــــــ (1380). دورة آثار افلاطون، ج 3، ترجمة محمدحسن لطفی، تهران: خوارزمی.
ــــــــــ (1386). جمهور، ترجمة فؤاد روحانی، تهران: علمی و فرهنگی.
کلی، جان (1382). تاریخ مختصر تئوری حقوقی در غرب، ترجمة محمد راسخ، تهران: طرح نو.
کمپرس، تئودور (1375). متفکران یونانی، ج 2، ترجمة محمدحسن لطفی، تهران: خوارزمی.
گواردینی، رومانو (1389). مرگ سقراط، ترجمة محمدحسن لطفی، تهران: طرح نو.
روسو، ژان ژاک (1385). قرارداد اجتماعی، ترجمة مرتضی کلانتریان، تهران: نشر آگه.
هابز، توماس (1384). لویاتان، ترجمة حسین بشیریه، چ 3، تهران: نشر نی.
هامیلتون، ادیت (1387). افسانه‌های بی‌زمان، ترجمة پریرخ صنیعی، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
Bostock, David (1990). The Interpretation of Plato’s Crito, Phroesis, 35, 1-20.
King, Martin Luther. Jr. (1963). Letter From a Birmingham Jail, In Arguing About Law edited By Aileen Kavanagh and John Oberdiek (2009), Routledge Press, pp: 254-264.
Kraut, Richard (1984). Socrates and the State, Princeton: Princeton University Press.
Magee, Bryan (2001). The story of philosophy, London: Dorling Kinderseley Press.
Raz, Joseph (2009). The Authority of Law: Essay on Law and Morality, Oxford: Oxford University Press.
Weinrib, Ernest J. (1982). Obedience to the Law in Plato’s Crito, American Journal of jurisprudence.
Weiss, Roslyn (1998). Socrates Dissatisfied: An analysis of Plato’s Crito, New York: Oxford University Press.