نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسندگان
1 استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران ، ایران
2 کارشناس ارشد حقوق بینالملل دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده
مذاکرات در عرصۀ روابط بینالملل، بهویژه با هدف حلوفصل مسالمتآمیز اختلافات بینالمللی، میبایست با حسن نیت دنبال شود، چراکه انجام مذاکرات با حسن نیت، قاعدهای بینالمللی و در برخی موارد، پیششرط لازم برای انعقاد معاهده یا انجام توافق است. هر زمان که توافق صریحی، برای انجام مذاکره وجود داشته باشد، چه عبارت «حسن نیت» در آن آمده باشد یا خیر، طرفین باید طبق اصل وفای به عهد، و مادۀ 26 عهدنامة وین حقوق معاهدات، با حسن نیت روند مذاکرات را دنبال کنند. بنابراین، اصل حسن نیت، حتی در مذاکرات داوطلبانه هم اعمال خواهد شد و حتی در صورت نبود توافق صریح بین طرفین، یا تعهد ذاتی در برخی از شاخههای حقوق بینالملل، باز هم رعایت این اصل حقوقی الزامی خواهد بود. میتوان گفت در انواع تعهد به مذاکره، یعنی توافق برای مذاکره (تعهد به وسیله) و توافق برای انعقاد یک معاهده (تعهد به نتیجه)، طرفین صرفنظر از مبنای حقوقی تعهداتشان، باید خالصانه و هدفمند به مذاکره بپردازند و با حسن نیت برای رسیدن به نتایج مطلوب تلاش و مصالحه کنند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Obligation to Negotiate in Peaceful Settlement of International Disputes
نویسندگان [English]
- Aramesh shahbazi 1
- Mozhgan Khosronezhad 2
1 Professor, Faculty of Law and Political Sciences, University of Alla meh Tabatabaie,
2 MA. in International Law, Faculty of Law and Political Science, University of Allameh Tabataba'i, Tehran, Iran.
چکیده [English]
Negotiations in the area of international relations, particularly with the aim of peaceful settlement of international disputes, should be done in good faith. This is because negotiate in good faith is like an international rule and in some cases; it is the pre-requisite for a treaty or agreement. Whenever there is an explicit agreement for negotiating, whether the term "good faith" is used or not, the parties shall continue negotiations based on the principle of pacta sunt servanda, and Article 26 of the Vienna Convention on the Law of Treaties in good faith. However, the principle of good faith will be applied even in voluntary negotiations. In other words, even in the absence of an explicit agreement between the parties, or an inherent obligation in some branches of international law, compliance with it will be essential. Thus, in both cases of the obligation to negotiate, the Pactum de Negotiando (obligation of conduct), and Pactum de Contrahendo (obligation of the result), the parties, regardless of their legal obligations base, should negotiate sincerely and purposefully and compromise in good faith to achieve the desired results
کلیدواژهها [English]
- Obligation to Negotiate
- Pactum de Negotiando
- Pactum de Contrahendo
- Obligation to Negotiate in Good Faith