دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای حقوق بین‌الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

2 استاد، گروه حقوق بین ‏الملل، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف ‏آباد، ایران

چکیده

به مختل کردن یا از کار انداختن قدرت تولیدمثل در افراد بر اثر عوامل بیولوژیک، عقیم ‏سازی بیولوژیک گویند. در این نوع عقیم‏ سازی که فرایندی برگشت ‏ناپذیر است،‏ توانایی فرزندآوری برای همیشه از افراد سلب می ‏شود. چون در این روش، از عوامل بیولوژیک برای عقیم‏ کردن افراد استفاده می ‏شود، به آن  اقدام بیوتروریستی نیز گویند، زیرا به استفاده عمدی از عوامل بیولوژیک، به ‏عنوان سلاح در فعالیت‏ های تروریستی بیوتروریستم گویند. در این اقدام بیوتروریستی، حیات، سلامت و امنیت جانی انسان ‏ها از طریق عوامل بیولوژیک برای اهداف خاص به خطر می ‏افتد، بنابراین می‏توان آن را نیز نقض آشکار حقوق بشر و جنایت ضدبشری قلمداد کرد. هدف از این مقاله که با رویکرد توصیفی- تحلیلی انجام گرفته، این است که براساس اساسنامه دیوان بین‏ المللی کیفری اثبات کند، استفاده از عوامل بیولوژیک برای عقیم‏ کردن افراد (بیوتروریسم)، با توجه به ویژگی‏ های خطرناک و آثار فجیعی که از خود برجای می‏ گذارند، می ‏تواند مصداقی از جنایت ‏علیه‏ بشریت محسوب ‏شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Biological Sterilization, an Example of a Crime against Humanity

نویسندگان [English]

  • Aliasghar Aghalar 1
  • Masoud Raei 2

1 Ph.D. Student in International Law, Faculty of Law, Islamic Azad University of Isfahan (Khorasgan) Branch, Isfahan, Iran

2 Prof., Department of International Law, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran

چکیده [English]

Disrupting or deactivating the reproductive power in humans due to biological agents is called biological sterilization. In this type of sterilization, which is an irreversible process, people become deprived of the ability to have children forever. Since biological agents are used to sterilize people, it is also called a bioterrorist action because the deliberate use of biological agents as a weapon in terrorist activities is called bioterrorism. In this bioterrorist action, the life, health and safety of human beings is endangered through biological agents for specific purposes, so it can also be considered a clear violation of human rights and a crime against humanity. The purpose of this article, which uses a descriptive- analytical method, is to prove that under the Statute of the International Criminal Court, the use of biological agents (bioterrorism) for sterilization due to their dangerous characteristics and harmful effects can be considered a crime against humanity.

کلیدواژه‌ها [English]

  • bioterrorism
  • biological agents
  • International Criminal Court
  • crime against humanity
  • sterilization
  1. فارسی

الف) کتاب‏ها

  1. انگدل، ویلیام (1398)، بذرهای نابودی، برنامة مخفی دستکاری ژنتیکی، ترجمة قاسم‏ دلیری، تهران: ققنوس.
  2. المیسری، عبدالوهاب (1383)، دایره‏المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ج 7، ترجمة مؤسسة مطالعات و پژوهش‏های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانة کنفرانس بین‏المللی حمایت از انتفاضة فلسطین.
  3. حسینی مجرد، اکرم (1394)، جمعیت ایران، افزایش یا کاهش، چ سوم، تهران: شورای فرهنگی اجتماعی زنان.
  4. بهرامی، حسن؛ کرمی، علی؛ جوانمرد، رقیه (1396)‏، سبک زندگی سالم، تهران: یاررس.
  5. دستغیب، محمدرضا (1395)، تسلیحات کشتارجمعی از دیدگاه اسلام و حقوق بین‏الملل بشردوستانه، ج 3 تهران: میزان.
  6. دریایی، محمد (1394)، بیوتروریسم در طب غربی، تهران: آرمان رشد.
  7. شریعتی، علی (1381)، خودآگاهی و استحمار، تهران: بنیاد شریعتی.
  8. شاه‏حسینی، محمدحسین (1381)، دفاع در برابر جنگ بیولوژیک و بیوتروریسم، ج 1و 2، تهران: سازمان تحقیقات نیروی مقاومت بسیج.
  9. غلام‏حیدر، علامه (1385)، جنایت علیه بشریت در حقوق بین‏المللی کیفری، تهران، نشر میزان
  10. فوردلوید، برایان؛ دیاس، سونیاار؛ بتن‏کورت، الیسو (1395)، روش‏های ارزیابی فرسایشی ژنتیکی و آلودگی ژنتیکی، ترجمة عبدالمجید مهدوی دامغانی، کورس خوشبخت و اگرین داوری، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
  11. قاسمی، صالح (1395)، قتل عام خاموش، تهران: خیزش‏نو.
  12. کرمی، علی (1395)، بیوتروریسم (مجموعه مقالات)، چ دوم تهران: هلال.
  13. کریانگ‏ساک، کیتی‏شیازری (1383)، حقوق بین‏المللی کیفری، ترجمة بهنام یوسفیان و محمد اسماعیلی، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
  14. میرحسینی، مهری؛ طالب‏پور، فرشته‏بیگم (1395)، آناتومی عمومی، تهران: پرستش.
  15. نامجو، بتول (1393)، نگاهی نو به سلامت و باروری، تهران، روابط عمومی شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده.
  16. واحدی، قدرت‏اله (1389)، حقوق بین‏المللی کیفری، تهران: جنگل.

 

ب) مقالات

  1. آگاه، حمید (1382)،« قرآن، حق حیات و چالش‏های موجود»، فصلنامه پژوهش‏های قرآنی، ش 35، ص 181-160
  2. آمره، فاطمه؛ جهانگیری‏راد، مهسا؛ مظلومی، سجاد؛ رفیعی، محمد (1395)، « نقش عوامل محیطی و سبک زندگی در بروز و شیوع سرطان»، مجلة مهندسی بهداشت محیط، ش 1، ص 42 – 30.
  3. بیات، هما (1397)، «مفهوم جرائم علیه بشریت در اساسنامة دیوان کیفری بین‏المللی»، مجلة بین‏المللی پژوهش ملل، دورة 3، ش 30، ص 73-61.
  4. تیلور، دانیل (1389)، «واکسینه کردن جهان، گیتز و راکفلر به دنبال کاستن از جمعیت جهان هستند»، نشریة سیاحت غرب، ش 86، ص 124-119.
  5. جاوید، احسان؛ نیاورانی، صابر (1393)، «قلمرو حق سلامتی در نظام بین‏المللی حقوق بشر»، فصلنامة پژوهش حقوق عمومی، تهران، ش 41، ص 70 – 48.
  6. حکیمی، سویل؛ محمدعلی‏زاده، سکینه (1387)، «بررسی حقوق باروری در نظام جامع سلامت: دستاوردها و چالش‏ها»، فصلنامة حقوق پزشکی، تهران، ش 7، ص 143 - 130.
  7. خالقی، ابوالفتح؛ نبوی، نعمت‏الله (1394)، «به‏کارگیری سلاح‏های نامتعارف از منظر حقوق بین‏الملل کیفری و اسلام»، فصلنامة پژوهش‏های تطبیقی حقوق اسلام و غرب، دورة 2، ش 4، ص 42-19.
  8. دهقان‏منگابادی، بمانعلی؛ حائری، محمود؛ حیدری، فاطمه (1390)، «حقوق فطری از دیدگاه قرآن» ، فصلنامة کتاب قیم، دانشگاه میبد، ش 1، ص 39-7.
  9. «ردپای راکفلر یهودی در کشاورزی ایران» (1398)، مجلة موعود، ش 228 – 227، ص 73-69.
  10. صادق‏زاده‏میلانی، شاهین (1395)، «عقیم‏سازی از منظر معیارهای بین‏المللی حقوق بشر»، ماهنامة حقوقی اجتماعی خط‏ صلح، تهران، ش 69، ص 27-26.
  11. فلاح‏سیاه‏خاله‏سر، احمد؛ فضایلی، مصطفی (1398)،«عقیم‏سازی اجباری مصداقی از جرم جنایت علیه بشریت در پرتو رویة دادگاه ویژة رواندا»، فصلنامة علمی تخصصی مجلة حقوقی دانشگاه اصفهان، دورة 6 ، ش 9، ص 148-105.
  12. لمیعیان، می‏نور؛ مشهوری‏وایقان، آذر؛ جاجی‏زاده، سعیده؛ معماریان، زهرا؛ محمدی نسا؛ سام‏کن، زینب (1392)، «حقوق باروری از منظر حقوق بشر» ، نشریة تخصصی زنان و مامایی ایران، تهران، ش 2، ص 43-20.
  13. مؤذن‏زادگان، حسنعلی؛ حیدری، محمدعلی؛ نیکومنتظری، امین (1392)، «خصومت‏های مسلحانه و خشونت علیه زنان و کودکان از منظر مقررات بین‏المللی»، فصلنامة علمی‏ پژوهشی زن و فرهنگ، تهران، ش 17، ص 20-9.
  14. نشاط، رامش؛ باقری‏پناه، راضیه؛ پورمحمد، فاطمه (1399)، «پیشگیری از ناباروری»، فصلنامه بهورز، تهران، ش 105، ص 59 – 52.
  15. نعمتی، عطیه (1399)، «بررسی جنایات ضد بشریت در حقوق بین‏الملل)، فصـــلنامة علمی - حقوقی قــانــون یــار، تهران، ش 14، ص 149 - 133.
  16. ورله، گرهارد (1387)، «جنایت علیه بشریت در حقوق بین‏الملل معاصر»، ترجمة امیرساعد وکیل مجلة حقوقی بین‏المللی، ش 39، ص 100-59.
  17. یکرنگی، محمد؛ واحدی، مجتبی (1398)، «راهبردهای نظام سیاستگذاری کیفری ایران و بین‏الملل در مقابله با تهدیدهای امنیتی بیوتروریسم»، فصلنامة مطالعات راهبردی، ش 3، ص 184 – 159.

 

  1. انگلیسی
  2. A) Article
  3. Lamieian, Minour, Azar Mashhouri-Vayeqan, Saeedeh Jajizadeh, Zahra Memarian, Nessa Mohammadi & Samoken, Zeinab (2013), "Reproductive Rights from the Perspective of Human Rights", Iranian Journal of Obstetrics and Gynecology, No. 2, pp. 20-43.
  4. Nemati, Atieh (1399), "Investigation of crimes against humanity in international law), Scientific-Legal Quarterly of Yar Law, Tehran, No. 14, pp. 133 - 149
  5. Werle, Gerhard (2005), "Principle on international Criminal Law ", the hague: T.M.C. Asses Press, part 4, pp. 214-266.

 

  1. B) Instruments
  2. International Court of Justice, Legality of the Threat or use of Nuclear Weapon, Advisory Opinion of 8 julay 1996
  3. The Nuremberg Tribunal Charter, 1950.
  4. The Statue of the International Criminal Tribunal for the former27.
  5. Yugoslavia (ICTY), 1993.
  6. The Statute of International Criminal Court. Rome, 1998
  7. The Tokyo War Crimes Tribunal Charter, 1946