نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

• مرضیه اکبرآبادی ¹
• محسن عبدالهی ²

¹ دانشجوی دکتری حقوق بین‌الملل دانشکدة حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران‏

² دانشیار، گروه حقوق بین‌الملل، دانشکدة حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران‏

چکیده

قوانین و مقررات، جلوة مهمی از رویکردهای اساسی دولت نسبت به مسائل گوناگون بین‌المللی محسوب می‌شوند. به‌ویژه آنکه به فراخور موضوع، ممکن است قانون یا مقرره‌گذاری در یک کشور، جنبة بین‌المللی بیابد یا اساساً قانون یا مقرره به‌منظور تعیین راهبردهای اصلی دولت در مواجهه با موضوعات بین‌المللی وضع شود. در این مقاله، به‌منظور شناخت رویکرد جمهوری اسلامی ایران به اصل عدم مداخله، جایگاه این اصل در حقوق موضوعة ایران، بررسی می‌شود. اصول متعدد قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و به‌ویژه اصول ۱۵۲ و ۱۵۴ آن در ارتباط مستقیم با مفهوم «عدم مداخله» در حقوق بین‌الملل قرار دارند. عبارات به‌کاررفته در این اصول از جمله «نفی سلطه‌جویی و سلطه‌‌پذیری»، «خودداری کامل از دخالت در امور داخلی ملت‌های دیگر» و «حمایت از مبارزه حق‌طلبانة مستضعفان در برابر مستکبران» نشان‌دهندة رویکرد فعالانه قانون اساسی نسبت به موضوع مداخله است؛ امری که اگرچه در مواردی با ابهاماتی همراه است، لکن ترسیم‌کنندة رویکردی است که در عین مستقل بودن، همراستا با اصول و قواعد حقوق بین‌الملل است. حقوق موضوعة ایران در وضع قوانین عادی مرتبط با موضوع اصل عدم مداخله، رویکرد شفافی نداشته و در بیشتر موارد، قانونگذاری در این زمینه جنبة واکنشی داشته است.

کلیدواژه‌ها

• حقوق بین‌الملل
• حمایت از ‏مستضعفان
• قانون اساسی
• قوانین ‏عادی
• مداخله.‏

موضوعات

• حقوق بین‌الملل عمومی

عنوان مقاله [English]

The Status of the Principle of Non-Intervention in the Internal Affairs ‎of States in the Legal System of Iran

نویسندگان [English]

• Marzieh Akbarabadi ¹
• Mohsen Abdollahi ²

¹ Ph.D Student in International Law, Faculty of Law, Shahid Beheshti University,‎‏ ‏Tehran, Iran.‎

² Associate Prof,‎‏ ‏Department of International Law, Faculty of Law, Shahid Beheshti University, ‎Tehran, Iran‎

چکیده [English]

Laws and regulations represent an important aspect of the fundamental approaches of a government towards various international issues. Particularly, depending on the subject, a law or regulation in a country may acquire an international dimension, or the law or regulation may be established to determine the main strategies of the government in dealing with international topics. This article aims to explore the approach of the Islamic Republic of Iran to the principle of non-intervention, examining the position of this principle in Iranian domestic law. Several principles of the Constitution of the Islamic Republic of Iran, especially Articles 152 and 154, are directly related to the concept of "non-intervention" in international law. The phrases used in these principles, such as "denial of domination and subjugation," "complete abstention from interfering in the internal affairs of other nations," and "support for the just struggle of the oppressed against the oppressors," indicate the proactive approach of the Constitution towards the issue of intervention. Although this may be accompanied by ambiguities in some cases, it outlines an approach that, while being independent, is aligned with the principles and rules of international law. Iranian domestic law has not taken a clear approach in enacting ordinary laws related to the principle of non-intervention, and in most cases, legislation in this area has been reactive.

کلیدواژه‌ها [English]

• constitution
• ‎ intervention
• ‎ international law
• ‎ ordinary laws
• ‎ protection of the ‎oppressed.‎