دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموختۀ دکتری حقوق جزا و جرم‌شناسی، گروه حقوق، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران

2 استادیار گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند، خراسان، بیرجند، ایران

چکیده

در عصر کنونی یکی از چالش‌های مهم جامعۀ جهانی، پدیدۀ بیوتروریسم است که علاوه بر دولت‌ها از سوی برخی از گروه‌های غیردولتی نیز به‌کار گرفته شده است. با توجه به آثار و صدماتی که اقدامات بیوتروریستی گروه‌های غیردولتی بر حیات بشری دارد، تحقیق حاضر به بررسی ابعاد حقوقی این موضوع پرداخته است. در این زمینه در بخش نخست، مفهوم گروه‌های غیردولتی و رویکرد آنها نسبت به استفاده از سلاح‌های بیولوژیکی، توضیح داده شده است. در بخش دوم، رویکرد نظام حقوق بین‌الملل به استفاده گروه‌های غیردولتی از سلاح‌های بیولوژیک، بررسی و در نهایت در بخش سوم، رویکرد دولت‌ها در خصوص اقدامات بیوتروریستی گروه‌های غیردولتی و مسئولیت آنها در این زمینه تبیین شده است. یافته‌های این پژوهش دلالت بر آن دارد که برخی گروه‌های غیردولتی برای ارتکاب اعمال تروریستی، به دلایل متعدد، تمایل به استفاده از سلاح‌های بیولوژیک دارند. با آنکه تاکنون چند سند بین‌المللی در زمینۀ تروریسم و بیوتروریسم به تصویب رسیده، اما این اسناد نتوانسته‌اند مانع از اقدامات بیوتروریستی این گروه‌ها شوند. همچنین بسیاری از دولت‌ها در نظام‌های حقوقی داخلی خود، سازوکارهای قانونی مناسبی برای مقابله با اقدامات بیوتروریستی گروه‌های غیردولتی نداشته یا آنکه به دلایل اقتصادی و سیاسی تمایل چندانی به مقابله با اقدامات بیوتروریستی این گروه‌ها ندارند. 

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Legal Implications of Non-State Actors' Use of Biological Weapons

نویسندگان [English]

  • Mahmoud Ebrahimi 1
  • Mohammad Ali Taheri 2
  • Ali Chahkandi Nejad 2

1 Ph.D. in Criminal Law, Department of law, Birjand Branch, Islamic Azad University, Birjand, Iran

2 Assistant Prof., Department of Criminal Law and Criminology, Islamic Azad University of Birjand, Khorasan, Birjand, Iran

چکیده [English]

In the current age, one of the most important challenges of the international community is the phenomenon of bioterrorism, which has been used by some non-state actors in addition to states. Given the destructive effects and irreparable damage that the bioterrorist actions of non-state actors have on human life, the present article examines the legal aspects of this issue. In this regard, in the first part of the article, the concept of non-states actors and their approach to the use of biological weapons were explained. In the second part, the approach of the international law system to the use of biological weapons by non-state actors is examined, and finally in the third part, the approach of governments regarding the bioterrorist actions of non-state actors and their responsibilities in this field are explained. The findings of this article indicate that some non-state actors tend to use biological weapons to commit terrorist acts for a variety of reasons. Although several international instruments on terrorism and bioterrorism have been adopted so far, these instruments have not been able to prevent the bioterrorist activities of these groups. In addition, many governments in their domestic legal systems do not have adequate legal mechanisms to counter the bioterrorist activities of non-state actors, or for economic and political reasons are reluctant to counter the bioterrorist activities of these groups.

کلیدواژه‌ها [English]

  • terrorism
  • bioterrorism
  • non-state actors
  • biological weapons
  • Resolution 1540
  1. فارسی

الف) کتاب‌ها

  1. میرزایی، احمد (1390). دیپلماسی کنترل جنگ‌افزارهای زیستی. تهران: دانشگاه صنعتی مالک اشتر.

 

ب) مقالات

  1. آقابابایی، حسین (1390). امنیت، آزادی شخصی و مدیریت خطر جرائم امنیتی. مجلۀ تحقیقات حقوقی، (56)، 75-112.
  2. جلالی، محمود و پورسعید، فرزانه (1399). ظهور عوامل غیردولتی تروریستی: تعهدات بین‌المللی و چالش افزایی نظارت بر منع سلاح‌های کشتار جمعی. فصلنامۀ مطالعات حقوقی، 12 (1)، 35-74.
  3. طیبی‌فرد، امیرحسین (1384). مبارزه با تأمین مالی تروریسم در اسناد بین‌المللی. مجلۀ حقوقی، (32)، 295-305.
  4. عین‌الهی، بهرام و مولایی، یوسف (1399). مدلی تحلیلی برای تبیین شخصیت حقوقی گروه‌های غیردولتی مسلح تحت حقوق بشردوستانۀ بین‌المللی: مطالعۀ گروه‌های شیعه و گروه‌های منشعب از القاعده در عراق و سوریه. فصلنامۀ روابط خارجی، 12 (2)، 245-284.
  5. موسوی، علی‌اکبر، مسعود، غلامحسین و راعی (1399). رویکردی تحلیلی بر سازوکارهای مبارزه با بیوتروریسم کرونا ویروس در اسناد بین‌المللی و قوانین و مقررات داخلی. فصلنامۀ جستارهای سیاسی معاصر، 1(35)، 133-160.
  6. میرمحمدصادقی، حسین و قدیری بهرام‌آبادی، رشید (1394). نقش و جایگاه سیاست در عدالت کیفری حاکم بر جرائم تروریستی، فصلنامۀ پژوهش حقوق کیفری، 4(13)، 9-41.
  7. هنجنی، سیدعلی و فرهادنیا، سعید (1397). بررسی مسئولیت بین‌المللی دولت‌ها در قبال اعمال گروه‌های تروریستی، فصلنامۀ تحقیقات حقوقی، 21(84)، 71-90.

 

  1. انگلیسی
  2. A) Books
  3. Declercq, W. & Others (2021). The Threat of Bioterrorism: A Global Security Challenge, European Army Interoperability Center, first pub.
  4. Mellado, R. P. (2016). The Biological Threat, non-state Actore and Biosecurity. Non-state Actors and the Proliferation of Weapons of mass Destruction, Spanish Institute for Strategic Studies, Ministry of Defence, First pub.
  5. Spanish Institute for Strategic Studies (2016). Non-state Actors and the Proliferation of Weapons of mass Destruction. Ministry of Defence, First pub.
  6. United Nations (2017). States Must Step Up Efforts to Check Spread of Deadly Weapons as Non-State Actors Exploit Rapid Technological Advances. Speakers Tell Security Council, Security Council Meetings Coverage.
  7. Wagner, M. (2013). Oxford Public International Law. Max Planck Encyclopedias of International Law.

 

  1. B) Articles
  2. Elyasa, Y.(2021) Bioterrorism: The Development and its Regulations and its Regulations According to the International Law. Lampung Journal of International Law (LaJIL), 3(1), 401-432.
  3. Gori1, S., & Singh Tomar, A. (2020). Bioterrorism & Biodefence: An Environmental and Public Health Preparedness. Rupkatha Journal on Interdisciplinary Studies in Humanities 12, no. 1. 25-61.
  4. Hessburegge, J. A. (2004). The Historical Development of the Doctrines of Attribution and Due Diligence in International Law. 36 NYU J Intl. 3-12.
  5. Immenkamp, B. (2015). ISIL/Da’esh and ‘Non-Conventional’ Weapons of Terror. 1-10.
  6. Isna Rasdianah, A., & Andika, S. (2017). Bioterrorism: The Role of Genetics and Molecular Biology. Prosiding Seminar Nasional Biology for Life 3, (1), 17- 28.
  7. Masahiko, A. (2008). Security Council Resolution 1540 to Combat WMD Terrorism: Effectiveness and Legitimacy in International Legislation. Journal of Conflict & Security Law 13, (3), 104-132.
  8. Revill, J. (2017). Past as Prologue? The Risk of Adoption of Chemical and Biological Weapons by Non-State Actors in the EU. European Journal of Risk Regulation, (8), 95-109.
  9. Townsend, R. & Espinoza (2015). Joseph,"Combating the threat of bio-terrorism by non-state actors. UN Old Dominion University Model United Nations Society.81-95.
  10. Seth, C. (2017). A Century of Biological-Weapons Programs (1915–2015): Reviewing the Evidence. The Nonproliferation Review Special Section: Nuclear Asia 24, (1-2), 35-51.

 

  1. C) Documents
  2. 1925 Geneva Protocol; Protocol for the Prohibition of the Use in War of Asphyxiating, Poisonous or Other Gases, and of Bacteriological Methods of Warfare (1925)
  3. International Convention for the Suppression of The Financing of Terrorism (1999)
  4. The convention on the Prohibition of the Development, Production and Stockpiling of Bacteriological [Biological] and Toxin Weapons and Their Destruction 1972 (Biological Weapon Convention 1972)
  5. United Nation Security Council Resolution 1540 (2004)