دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه حقوق عمومی، دانشکدة حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران

چکیده

«ملت» پدیده‏ای مدرن و از ثمرات معرفتی عصر رنسانس است که به‏مثابة عنصر جمعیتی در کنار سرزمین و حاکمیت، هویت دولت مدرن را رقم می‏زند و البته نقشی به‏مراتب پررنگ‏تر از سایر مؤلفه‏ها در تکوین دولت مدرن دارد، به‏نحوی‏ که ملت و دولت دو مفهوم قرین و متضایف‏اند که هیچ‏یک بدون دیگری معنایی نخواهند داشت. پدیدة ملت، همچون سایر پدیده‏های مدرن، مبتنی بر مبانی ویژه و در راستای تحقق اهداف تمدن مغرب‏زمین، ارتباطی منطقی و نظام‏مند با سایر اجزای مدرنیته دارد. از دیگر سو نظام جمهوری اسلامی ایران به‏عنوان الگوی حکمرانی پساانقلاب اسلامی داعیه‏دار نظم جدید سیاسی با مبانی و آرمان‏های ویژه است. با تعمق در مبانی و مؤلفه‏های پدیدة ملت به شیوة اکتشافی و همچنین با بررسی توصیفی مبانی و آرمان‏های نظام جمهوری اسلامی ایران که در قانون اساسی متجلی شده است، پاسخ این مسئلة محوری را درمی‏یابیم که با وجود استفادة قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران از واژة ملت، عنصر جمعیتی دولت در ایران پساانقلاب اسلامی سنخیتی با پدیدة ملت مدرن به‏مثابة عنصر جمعیتی دولت مدرن ندارد و عناصر محوری ملت مدرن با بنیادهای نظری جمهوری اسلامی سازگار نیست.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Constitution of the Islamic Republic of Iran and the modern meaning of nation

نویسندگان [English]

  • Hamed Nikoonahad 1
  • Mahsa Salah 2

1 Assistant Prof, Department of Public Law, Faculty of Law, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

2 Phd. Student in Public Law, College of Farabi, University of Tehran, Qom, Iran

چکیده [English]

"Nation" is a modern phenomenon and one of the epistemic fruits of the Renaissance era, which, as a population element along with land and sovereignty, determines the identity of the modern state, and of course, it has a much stronger role than other components in the development of the modern state, so that the nation and the state are two related concepts. None of them will have any meaning without the other. The phenomenon of the nation is based on special foundations and has a logical and systematic connection with other components of modernity. On the other hand, the system of the Islamic Republic of Iran, as a model of governance after the Islamic revolution, is a claimant of a new political order with special principles and ideals. By pondering the foundations and components of the phenomenon of the nation, as well as by descriptively examining the foundations and ideals of the Islamic Republic of Iran system, we find the answer to this central issue that despite the use of the word nation in the constitution of the Islamic Republic of Iran, the element The population of the state in post-Islamic revolution Iran has no similarity with the phenomenon of the modern nation. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • modern nation
  • modern state
  • Population element
  • The Constitution of the Islamic Republic of Iran
  • Ummah
  • Muslim nation
  • Iranian nation
  1. فارسی

الف) کتاب‏ها

  1. صورت مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (۱۳۶۴). ج ۱، ۲، ۳ و ۴، تهران: ادارة کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی.
  2. اریک‏جان، هازبام (۱۳۸۲). ملت و ملی‏گرایی پس از ۱۷۸۰. ترجمة جمشید احمدپور. تهران: نیکا.
  3. اشرف، احمد (۱۳۹۶).هویت ایرانی از دوران باستان تا پایان پهلوی. ترجمه و تدوین حمید احمدی، تهران: نی.
  4. ای بردون، گیبرنا و مونتسرات، ماریا (۱۳۷۸). مکاتب ناسیونالیسم: ناسیونالیسم و دولت ملت در قرن بیستم. ترجمة امیر مسعود اجتهادی. تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.
  5. آجودانی، ماشاالله (۱۳۸۲). مشروطۀ ایرانی. تهران: اختران.
  6. باربیه، موریس (۱۳۸۳). مدرنیتة سیاسی. ترجمة عبدالوهاب احمدی، تهران: آگه.
  7. بشیریه، حسین (۱۳۷۴). جامعه‏شناسی سیاسی. تهران: نی.
  8. بهشتی، محمد (1378). مبانی نظری قانون اساسی. تهران: بقعه.
  9. پوجی، جانفرانکو (۱۳۷۷). تکوین دولت مدرن درآمدی جامعه‏شناختی. ترجمة بهزادباشی، تهران: آگاه.
  10. جوادی آملی، عبدالله (۱۳۷۸). زن در آیینۀ جمال و جلال. قم: دارالهدی.
  11. داوری اردکانی، رضا (۱۳۶۴). ناسیونالیسم، حاکمیت ملی و استقلال. اصفهان: پرسش.
  12. دی اسمیت، آنتونی (۱۳۹۴). ناسیونالیسم و مدرنیسم: بررسی انتقادی نظریه‏های متأخر ملت و ملی‏گرایی. ترجمة کاظم فیروزمند. تهران: ثالث.
  13. رحمت‏اللهی، حسین (۱۳۸۸). تحول قدرت. تهران: میزان.
  14. معاونت مطالعات و تحقیقات سازمان ملی جوانان (۱۳۹۱). روایت تفکر، فرهنگ و تمدن از آغاز تاکنون. ج ۳، قم: معارف.
  15. زیدآبادی، احمد (۱۳۹۷). الزامات سیاست در عصر ملت دولت. تهران: نی.
  16. جعفر، سبحانی (۱۳۶۲). مبانی حکومت اسلامی. ج ۲، قم: توحید.
  17. شریعتی، علی (۱۳۹۸). امت و امامت. مشهد: سپیده باوران.
  18. طباطبایی مؤتمنی، منوچهر (۱۳۸۳). حقوق اداری. تهران: سمت.
  19. عمید زنجانی، عباسعلی (۱۳۷۷). فقه سیاسی ۳: حقوق بین‏الملل اسلام. تهران: امیرکبیر.
  20. عمید زنجانی، عباسعلی (۱۳۶۲). حقوق و اقلیت‏ها بر اساس قرارداد ذمه. تهران: دفتر فرهنگ اسلامی.
  21. فیرحی، داوود (۱۳۹۴).آستانة تجدد؛ در شرح تنبیه الامه و تنزیه المله. تهران: نی.
  22. قاضی شریعت‏پناهی، سید ابوالفضل (۱۳۸۳). حقوق اساسی و نهادهای سیاسی. تهران: میزان.
  23. کلهون، کریگ (۱۳۹۶). ملت‏ها مهم‏اند - فرهنگ، تاریخ و رویای جهان‏وطنی. ترجمة محمدرضا فدایی. تهران: پردیس دانش - نشر و پژوهش شیرازه.
  24. کعبی، عباس (1395). تحلیل مبانی نظام جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر اصول قانون اساسی. ج 1 و 2، تهران: پژوهشکدة شورای نگهبان.
  25. گل محمدی، احمد (۱۳۹۵). چیستی، تحول و چشم‏انداز دولت. تهران: نی.
  26. لاگلین، مارتین (۱۳۹۴). حقوق عمومی در غرب. ترجمة محمد مقتدر، تهران: مجد.
  27. مطهری، مرتضی (۱۳۶۹). حقوق زن در اسلام. تهران: صدرا.
  28. مطهری، مرتضی (1389). مجموعه آثار استاد. ج7، تهران: صدرا .
  29. مهرپور، حسین (1387). مختصر حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران. تهران: گستر.
  30. وینسنت، اندرو (۱۳۸۱). نظریه‏های دولت. ترجمة حسین بشیریه. تهران: نی.
  31. هاشمی، سیدمحمد (۱۳۸۳). حاکمیت و نهادهای سیاسی. تهران: میزان.
  32. هلد، دیوید (۱۳۸۶). شکل‏گیری دولت مدرن. ترجمة عباس مخبر. تهران: آگه.

 

ب) مقالات

  1. ارسطا، محمدجواد و نیکونهاد، حامد (۱۳۹۳). مفهوم امت در حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران. فصلنامة دانش حقوق عمومی، ۳(۹)، ۲۷-۵۰.
  2. افضلی، رسول (۱۳۸۶). چیستی دولت مدرن. در افضلی، رسول، مجموعه مقالات دولت مدرن در ایران، قم: دانشگاه مفید.
  3. امامی، محمد؛ شاکری، حمید و فدایی، علی‏اصغر (۱۳۹۴). بازشناسی اصول کلی حقوقی در دیباچة قانون اساسی. فصلنامة حقوقی مجد، (۳۲).
  4. تقی‏زاده، جواد (۱۳۸۶). مسئلة اساسی‏سازی نظم حقوقی. مجلة پژوهش‏های حقوقی. (۱۱)، ۱۲۲-۱۶۹.
  5. جاوید، محمدجواد و محمدی، عقیل (۱۳۹۲). نسبت اصل عدم ‏مداخله در حقوق بین‏الملل معاصر و اصل حمایت از مستضعفین در حقوق اسلامی. مطالعات حقوقی، ۵(۱)، ۴۹-۸۸.
  6. جوان آراسته، حسین (۱۳۷۹). امت و ملت نگاهی دوباره. فصلنامة حکومت اسلامی، (۱۶)، ۱۵۸-۱۷۳.
  7. راسخ، محمد (۱۳۸۶). مدرنیته و حقوق دینی. فصلنامة نامۀ مفید، (۶۴)، 1-26.
  8. رضایی، فاطمه و مرادی، مسعود (۱۳۹۵). تحول‏سنجی مفهوم دولت در دورة قاجار. مجلة پژوهش‏های تاریخی ایران و اسلام، (۱۹)، ۱01-۱20.
  9. زمانی دارانی، فاطمه؛ قریه ملکی، خاطره و ستاره سهیلی، محبوبه (۱۳۹۶). تفاوت‏های مهم حقوقی زن و مرد. اولین همایش بین‏المللی و سومین همایش ملی پژوهش‏های مدیریت و علوم انسانی.
  10. صادقی حقیقی، دیدخت (۱۳۹۰). تحول در مفهوم اصل عدم ‏مداخله در حقوق بین‏الملل. فصلنامة مطالعات روابط بین‏الملل، (۱۶)، ۹۳-۱۲۸.
  11. عرب‏عامری، احمد و پارسامنش، محمدرضا (۱۳۹۳). تابعیت در اسلام. حقوق اسلامی، (۴۱)، ۱07-۱30.
  12. کاتوزیان، امیر ناصر (۱۳۸۳).اصول منطقی حاکم بر تفسیر قانون اساسی. نشریة حقوق اساسی، (۳)، ۳۰2-۳۰7.
  13. کچوییان، حسین و زائری، قاسم (۱۳۹۳).بررسی تاریخی چگونگی تطور معنایی مفهوم ملت از فهم دینی تا درک تجددی در آستانۀ نهضت مشروطه. فصلنامة علمی پژوهشی اسلام و مطالعات اجتماعی،۱(۴)، ۲۶ – ۵۴.
  14. کرباسی‏زاده اصفهانی، علی و حیدریان، ماریا (۱۳۸۸). مبانی معرفت‏شناسی مدرن. مجلة حکمت و فلسفه، (1)، ۹۷-۱۲۱.
  15. کعبی، عباس؛ اصغری شورستانی، محمدرضا و اصل زعیم، امیرحسین (۱۳۹۳). نقش مقدمة قانون اساسی در تفسیر اصول و شناخت اهداف و رسالت‏های قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. دانش حقوق عمومی (بررسی‏های حقوق عمومی سابق)، 3(10)، ۱- ۱۹.
  16. نقیب‏زاده، احمد (۱۳۸۳). بازخوانی نظم برخاسته از معاهدات وستفالی. مجلة دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، (۶۵)، ۱۸۷-۲۱۴.
  17. نیکونهاد، حامد (۱۳۹۷). امت ایران؛ بازشناسی تحلیلی جامعة سیاسی زیربنای جمهوری اسلامی به‏مثابة نظام امت و امامت. حکومت اسلامی، ۲۳(۳)، ۱۱۹-۱۴۴.
  18. همت، مسعود (۱۳۹۴). بررسی مقایسه‏ای مفهوم تابعیت در نظام‏های حقوق بین‏الملل معاصر و حقوق اسلام. فصلنامة تحقیقات سیاسی بین‏الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، (۲۵)، ۱۸۵-۲۱۰.

 

ج)پایان‏نامه‏ها

  1. افضلی، رسول (۱۳۸۲). آسیب‏شناسی دولت مدرن در ایران (رویکردی فرهنگی به زمینه‏های تاریخی، فرایند تکوین و ماهیت دولت مدرن در ایران). رسالۀ دکتری، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
  2. نبی‏لو، حسین (۱۳۸۷). زمینه‏های تاریخی و اقتضائات حقوقی تشکیلدولت مدرن: با تأکید بر  مورد ایران. پایان‏نامة کارشناسی ارشد، گروه حقوق، دانشکدة ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی.
  3. صلاح، مهسا (1399). بازتاب عنصر جمعیتی دولت در منظومۀ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. پایان‏نامة کارشناسی ارشد: دانشکدۀ حقوق، دانشگاه قم.

 

  1. انگلیسی
  2. A) Books
  3. Anderson, B.(1983). Imagined communities. London, verso press.
  4. Baumeister, R. F (1986). Identify. Oxford, Oxford University Press.
  5. Brown,  (1972). A History of Western Education. New York, St. Martin's Pr.
  6. Durkheim, E. (1915). The Elementry Forms of the Religious life. London:Allen & Unwin
  7. Durkheim, E. (1969). Selected Writings, Anthony Giddens. Lodon, Cambridge University Press.
  8. Dumont, L.(1986). Essays on individualism, Chicago, University of Chicago Press.
  9. Geertz, C. (1973). The Interpretation of Cultures , New York, Basic Books.
  10. Gellner, E. (1983). Nation And Nationalism. Oxford: Blackwell.
  11. Graff, J, (1987). The Legacies of Literacy. Indiana University Press.
  12. Heater, D. (1999). what is citizenship? Cambridge, Polity.
  13. Hobsbawm, E., & Ranger, T. (1983). The Invention of Tradtion. Cambridge: Cambridge University.
  14. Kohn, H.(1944). the idea of nationalism. Indiana University Press.
  15. Schwarcz, V. (1986). The Chinese Enlightenment. Los Angeles and London: University of California Press.
  16. Carlton J.H.Heyes (1968). The historical Evolution of Modern Nationalism. London, Russell & Russell.
  17. Weber, M., Gerth, H., & Mills,C W. (1948). from Max Weber: Essays in sociology. London, Routledge & Kegan Pau

 

  1. B) Article
  2. Emile, L. (1964). Absolutism. in Heinz Lubasz, ed, The Development of the modern state, New York: Macmillan, 43-48.