نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری حقوق بین‌الملل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران
2 دانشیار دانشگاه قم، قم، ایران
چکیده
الف -15 (دو-الف) کرد. از نظر دیوان صدور حکم در این پرونده که از سوی ایران با استناد به نقض تعهد ایالات متحده به موجب اصل الف و بند 9 بیانیۀ عمومی الجزایر مبنی بر اعادۀ وضعیت مالی ایران به حالت سابق بر 14 نوامبر 1979 و فراهم آوردن ترتیب انتقال «اموال ایران» در دیوان مطرح شده بود، مستلزم احراز مالکیت ایران بر اموال موضوع این پرونده بود. به همین سبب دیوان با توسل به قواعد حل تعارض قانون ایالات متحده را به‌عنوان قانون محل وقوع مال به‌منزلۀ قانون حاکم بر احراز مالکیت برگزید. بر این اساس، مالکیت ایران بر اموال مورد ادعا و شمول تعهد ایالات متحده به آنها منوط به تسلیم آن اموال به ایران شد. حال این پرسش قابل طرح است که آیا دیوان رویکرد صحیحی را در خصوص این موضوع اتخاذ کرده است یا خیر؟ این مقاله با اتکا به روش توصیفی-تحلیلی تحقیق و استفاده از منابع کتابخانه‌ای و رویۀ قضایی مربوط و نظرهای مخالف قضات دیوان در این رأی درصدد پاسخگویی به این پرسش برآمده است. رویکرد واحدی در این خصوص اتخاذ نشده است، ولی با توجه به خصیصۀ دیوان به‌عنوان دیوان بین‌المللی و بیانیۀ عمومی به‌عنوان یک معاهده، انتخاب قانون داخلی یک کشور با اتکا به قواعد حل تعارض برای اختلافی که با استناد به نقض یک معاهدۀ بین‌المللی مطرح شده بود، رویکرد قابل تأییدی نیست.
کلیدواژه‌ها
- حقوق حاکم بر اموال
- حقوق بین‌الملل عمومی
- حقوق بین‌الملل خصوصی
- دیوان داوری دعاوی ایران و آمریکا
- نظر اکثریت
- نظر اقلیت
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Rupture in the Practice of the Iran-U.S. Claims Tribunal: The Tribunal's Rulings in Iranian Civilian Property Cases
نویسندگان [English]
- Mohammad Omidifard 1
- Syed Yaser Ziyaee 2
1 Ph.D. Student in International Law, Islamic Azad Universirt, Qom Branch, Qom, Iran.
2 Associate Prof., Qom University, Qom , Iran
چکیده [English]
On March 10, 2020, the Iran-U.S. Claims Tribunal issued a partial ruling in Case No. A15 (II: A). This case was brought by Iran based on the alleged violations by the United States of principle A and paragraph 9 of the Algiers Accords regarding the restoration of Iran's financial position to what it was before November 14, 1979, and the arrangement for the transfer of "Iranian assets,". According to the Tribunal the issuance of a ruling in the said case required establishing Iran's ownership of the assets in question. Therefore, the Tribunal, by resorting to conflict of laws rules, chose U.S. law as applicable law for determining ownership. Accordingly, Iran's ownership of the claimed assets and the applicability of the U.S. obligations to them were conditional upon the delivery of those assets to Iran. The question arises whether the Tribunal adopted a correct approach regarding this matter. This paper seeks to address this question by employing a descriptive-analytical method and library resources, relevant case law, and dissenting opinions of the Tribunal's judges. A unified approach has not been adopted in this regard, however, considering the Tribunal's nature as an international tribunal and the Algiers Accords as a treaty, applying a state's domestic law to a dispute related to alleged violations of an international treaty is not a commendable approach.
کلیدواژه‌ها [English]
- Property
- property law
- Public international law
- Private international law
- Governing law
- The Iran-United States Claims Tribunal
- فارسی
الف) کتاب‌ها
- ماروسی، علی (1390). گزارش آرای دیوان داوری دعاوی ایران ایالات متحده، جلد نخست، انعقاد بیانیه‌های الجزایر، قواعد رسیدگی دیوان، صلاحیت دیوان، اجرای احکام و تصمیمات دیوان، دعاوی جاری، اسناد و پیوست‌ها، تهران: مرکز امور حقوقی بین‌المللی.
ب) مقالات
- سیفی، سید جمال (1392). تفسیر معاهده در زمان و قاعدة حقوق میان‌دوره‌ای. در جامعة بین‌المللی در قرن بیست‌ویکم: مجموعه مقالات اهدایی به استاد دکتر محمدرضا ضیایی بیگدلی، تهران: شهر دانش.
- شهبازی‌نیا، مرتضی و عزیززاده آرائی، فاطمه (1391). رابطة حقوق ملی و بین‌المللی در دعاوی سرمایه‌گذاری خارجی. پژوهشنامة اندیشه‌های حقوقی، 10(1)، 103-121.
عرب چادگانی، رضا (1399). قانون حاکم و تأثیر آن بر پروندة فروش نظامی خارجی (FMS) در دیوان دعاوی ایران و ایالات متحده. فصلنامۀ مطالعات حقوق عمومی، 50(4)، 1643-1662.
- علومی یزدی، حمیدرضا (1390). احراز تعهد ضمنی در معاهدات بین‌المللی: بازخوانی دو رأی دیوان داوری دعاوی ایران - ایالات متحده رأی صادره در پروندۀ ب-1 (دعوای 4) و رأی صادره در پروندۀ الف-15 (2-الف). پژوهش حقوق عمومی (پژوهش حقوق) (حقوق و سیاست)، 13(33)، 197-212.
- محبی، محسن (1374). ماهیت حقوقی دیوان داوری دعاوی ایران ـ ایالات متحده از دیدگاه حقوق بین‌الملل. مجلۀ حقوقی بین‌المللی، (18 و 19)، 95-176.
- محبی، محسن و رضادوست، وحید (1394). تفسیر تکاملی معاهدات در حقوق بین‌الملل در پرتو قضیۀ اختلاف در خصوص کشتی‌رانی و حقوق مربوط به آن (کاستاریکا علیه نیکاراگوئه). مجلة حقوقی بین‌المللی، (53)، 9-30.
- مافی، همایون و قهاری، علی (1401). نقش دیوان دعاوی ایران – ایالات متحده در توسعة حقوق معاهدات. فصلنامة مطالعات حقوق عمومی، 52(3)، 1123-1146.
- هاشمی مطلق، سید بهروز (1390). دیوان داوری ایران و ایالات متحده. تعالی حقوقی، (13 و 14)، 155-168.
ج) اسناد
- بیانیة دولت جمهوری دموکراتیک و مردمی الجزایر
- بیانیة دولت جمهوری دموکراتیک و مردمی الجزایر دربارة حل‌وفصل دعاوی توسط دولت ایالات متحدة امریکا و دولت جمهوری اسلامی ایران
- انگلیسی
- A) Books
- Aldrich, G., (1996). The Jurisprudence of the Iran-United States Claims Tribunal. Oxford: Oxford University Press.
- Brower, Ch. )1998.( The Iran - United States Claims Tribunal. 1st edition, London: Springer.
- Khan, R. (1990). The Iran-United States Claims Tribunal: Controversies, Cases and Contribution. Netherland: Martinus Nijhoff Publisher.
- Kjos, E. (2013). Applicable Law in Investor-State Arbitration: The Interplay between National and International Law. Oxford: Oxford University Press.
- Mapp, W. (1993). The Iran-United States Claims Tribunal: The First Ten Years 1981-1991. Manchester: Manchester University Press.
- B) Articles
- Arab Chadegani, R. (2020). Applicable Law and its Effect on Foreign Military Sales (FMS) in Iran-U.S. Claims Tribunal.Public Law Studies Quarterly, 50(4), 1643-1662. doi: 10.22059/jplsq.2018.261823.1789
- Claims tribunal experience. American Journal of International Law, 83 (2), 278-311.
- Crook, J. R. (1989). Applicable law in international arbitration: The iran-u.s. claims tribunal experience. American Journal of International Law, 83(2), 278-311.
- Crook, J. R. (1989). Applicable law in international arbitration: The iran-u.s.
- Douglas, (2003). The Hybrid Foundations of Investment Treaty Arbitration. British Yearbook of International Law, 74(1), 151–289.
- Mohebi, M. (1995). Legal nature of the Iran-United States Claims Tribunal from the perspective of international law. International Law Review, 13(18-19), 95-144. doi: 10.22066/cilamag.1995.18295
- C) Arbitral Awards and separate opinions
- ABEDIAN K., H., 2020, IUSCT, Award No. 604-A15 (II:A)/A26 (IV)/B43-FT,Separate Opinion of Judge Mffi-Hossein Abedian Kalkhoran Concurring in Part, Dissenting in Part.
- ICJ, 1971, Legal Consequences for States of the Continued Presence of South Africa in Namibia (South West Africa) notwithstanding Security Council Resolution 276 (1970), Advisory Opinion of 21 June 1971.
- ICJ, 1978, Aegean Sea Continental Shelf case), Judgment, ICJ Reports 1978.
- ICJ, 2001, LaGrand (Germany v. United States of America), Judgment of 27 June 2001.
- ICJ, 2010, Ahmadou Sadio Diallo (Republic of Guinea v. Democratic Republic of the Congo), Judgment of 30 November 2010.
- ICSID, 2016, Pac Rim Cayman LLC v. Republic of El Salvador, Case No. ARB/09/12, Award, 14 Oct. 2016.
- ICSID, 2017, Koch Minerals SARL & Koch Nitrogen Int’l SARL v. Bolivarian Republic of Venezuela, Case No. ARB/11/19, Award, 30 Oct. 2017.
- ICSID, 2017, Venezuela Holdings, B.V., Mobil Cerro Negro Holding, Ltd., Mobil Venezolana de Petróleos Holdings, Inc., Mobil Cerro Negro, Ltd., & Mobil Venezolana de Petróleos, Inc. v. Bolivarian Republic of Venezuela, Case No. ARB/07/27, Decision on Annulment, 9 Mar. 2017.
- IUSCT, 1985, Housing and Urban Services International, Inc., v. Iran, Final Award No 201 (22 November 1985).
- IUSCT, 1992, Partial Award, Award No. 529-A15 (II:A and II:B)-FT.
- IUSCT, 1993, Birnbaum v. Iran, Award, Award No. 549-967-2 (6 July 1993).
- IUSCT, 1995, Ghaffari v. Iran, Award, Award No. 565-968-2 (6 July 1995).
- IUSCT, 2009, Partial Award, Award No. 60l-A3/ A8/ A9/ A 14/861-FT.
- IUSCT, 2020, Partial Award, Award No. 604-A15 (II:A)/A26 (IV)/B43-FT.
- Nikbakht Fini, H. R., 2020, IUSCT, Award No. 604-A15 (II:A)/A26 (IV)/B43-FT, Separate Opinion of Judge Hamid Reza Nikbakht Fini.IUSCT, 1993, James Saghi v. Iran, Award 544-298-2 (22 Jan. 1993).
- Seifi, S. J., 2020, IUSCT, Award No. 604-A15 (II:A)/A26 (IV)/B43-FT, Separate Opinion of Judge Seyed Jamal Seifi Concurring in Part, Dissenting in Part.
- Simma, B., 2020, IUSCT, Award No. 604-A15 (II:A)/A26 (IV)/B43-FT, Partially Dissenting Opinion of Judge Bruno Simma on The Meaning of The Term "Iranian Properties".
- D) The US Executive Orders
- Executive Order 12170--Blocking Iranian Government property.
- Executive Order 12279--Direction to transfer Iranian Government assets held by domestic banks.
- Executive Order 12280--Direction to transfer Iranian Government financial assets held by non-banking institutions.
- Executive Order 12281--Direction to transfer certain Iranian Government assets.
- E) Doucuments
- Claims Settlement Declaration.
- Declaration of the Government of the Democratic and Popular Republic of Algeria (General Declaration), 19 January 1981.
- International Law Commission, 2001, Draft Articles on Responsibility of States for Internationally Wrongful Acts
)