دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی مقطع دکتری تخصصی حقوق بین‌الملل عمومی، گروه حقوق عمومی و بین‌الملل، دانشکدۀ حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 عضو هیأت علمی بازنشستۀ دانشگاه علوم قضایی و مدعو گروه حقوق عمومی و بین‌الملل، دانشکدة حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 استادیار گروه تخصصصی حقوق عمومی و بین‌الملل، دانشکدۀ حقوق، الهیات و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

در زمان وقوع چالش‏ها و مخاصمات داخلی، «عملیات حفظ صلح سازمان ملل متحد» نقشی حیاتی در صیانت از هنجارهای حقوق بشری و تأمین امنیت در کشور میزبان در حال تخاصم ایفا می‏کند. تأمین امنیت و پاسداشت هنجارها در عملیات نامبرده، منجر به رویکردی دوگانه بر تأمین اصول حقوق بشری یا تضمین و اعادۀ وضعیت ثبات کشور میزبان به صلحی پایدار می‏گردد. در نهایت، رویکرد دوگانه مورد اشاره، مشروعیت این عملیات را در تعارض «مشروعیت رویه‏ای»- مبتنی بر هنجارها و اصول- و «مشروعیت خروجی»- بر پایۀ کارآمدی اقدامات انجام گرفته- قرار می‏دهد. این فرآیند منجر به هویت دوگانه اعمال سازمان ملل متحد در این باب و قضاوت جامعۀ بین‏المللی و ابنای بشری در خصوص مشروعیت این اعمال و حتی بدبینی و اعتماد نداشتن به کارایی سازمان مذکور و مأموریت هیئت حاضر می‏شود. عملیات حفظ صلح این سازمان در «جمهوری دموکراتیک کنگو»، «لیبریا» و «تیمور شرقی» نمونه‏های بارزی از این اختلالات عملکردی است که حتی در برخی دکترین حقوق بین‏الملل از آن به «نفاق سازمانی» تعبیر شده است. مقالۀ حاضر، با یاری جستن از روش تحلیلی- استنتاجی به بررسی چالش موجود در تحلیل معیار مشروعیت اعمال حافظان صلح «سازمان ملل متحد» و ضرورت داشتن دیدگاهی جامع به این معضل می‏پردازد.v

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Criteria for Evaluating the Legitimacy of UN Peacekeeping Operations

نویسندگان [English]

  • Seyed Saeed Hosseini 1
  • Morteza Najafi asfad 2
  • Mohammadreza Alipour 3

1 Ph.D. Student of public international law, Department of Public & International Law,College of Law and Political Science, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.

2 Visiting Professor, Department of Public & International Law,College of Law and Political Science, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

3 Assistant professor, Department of Public and International Law, Faculty of Law, Theology and Politics, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

چکیده [English]

In times of civil conflict, UN peacekeeping operations play a vital role in safeguarding human rights norms and ensuring security in the affected countries. Ensuring security and upholding norms in these operations leads to a dual approach: one that emphasizes human rights principles and another that focuses on guaranteeing and restoring lasting peace and stability in the host country. This dual approach ultimately places the legitimacy of the operation in conflict between "procedural legitimacy"—based on norms and principles—and "output legitimacy"—based on the effectiveness of the actions taken. This results in a dual identity for UN actions, influencing how the international community judge the legitimacy of these actions. It can also lead to distrust in the efficiency of the UN. The peacekeeping operations in the Democratic Republic of the Congo, Liberia, and East Timor serve as clear examples of these functional disorders, which have even been interpreted as "organizational hypocrisy" in some international legal commentary. This article, using an inductive analytical method, examines the challenges in analyzing the criteria of legitimacy for the actions of UN peacekeepers and emphasizes the need for a comprehensive view of this issue.

کلیدواژه‌ها [English]

  • peacekeeping operations
  • united nations
  • procedural legitimacy
  • output legitimacy
  • capstone doctrine
  1. فارسی

الف) کتاب‌ها

  1. شایگان، فریده (1372). عملیات حفظ صلح سازمان ملل متحد. تهران: وزارت خارجه.
  2. ضیائی‏بیگدلی، محمدرضا (1386). حقوق بین‌الملل عمومی. تهران: گنج دانش.

 

ب) مقالات

  1. ابراهیم‌گل، علیرضا (1387). تحولات حفظ صلح در سازمان ملل متحد: حفظ صلح، ایجاد صلح، تحکیم صلح. تحقیقات حقوقی، بهار و تابستان، (47).
  2. احمدی، عباس (1386). نقش عملیات حفظ صلح سازمان ملل متحد در ترویج و حمایت از حقوق بشر. حقوق و سیاست، (2)، ویژه حقوقی.
  3. آقاجانی، میثم (1398). حفاظت از غیرنظامیان در عملیات‌های حفظ صلح سازمان ملل متحد. دومین کنفرانس بین‌المللی صلح پژوهی، جزیرۀ کیش.
  4. رضازاده، فروغ (1398). مفهوم و کارکردهای عملیات حفظ صلح. ‏ جغرافیا و روابط انسانی، 2 (1).

 

- پایان‌نامه

  1. حمیدی‌نیا، حسین (1375)، بررسی عملکرد شورای امنیت سازمان ملل متحد در نظم نوین جهان با تأکید بر کارکرد نیروهای حافظ صلح، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران.
  2. ملکیان نائینی، قدسیه (1388)، تحولات عملیات حفظ صلح با تأکید بر مداخلات بشردوستانه، پایان‏نامۀ کارشناسی ارشد، رشتۀ حقوق بین‏الملل، دانشگاه علامه طباطبائی.

 

  1. انگلیسی
  2. A) Books
  3. Barnett, M.; & Finnemore, M. (2004). Rules for the World: International Organizations in Global Politics. Ithaca: Cornell University Press.
  4. Christopher, M. (2006). Displacement, Return, and Justice in the Creation of Timor Leste, In Catching Fire: Containing Forced Migration in a Volatile World. Edited by Nicholas Van Hear and Christopher McDowell, 181–211. Lanham, MD: Lexington Books.
  5. Edelstein, D. M. (2009). Foreign Militaries, Sustainable Institutions, and Postwar Statebuilding, In The Dilemmas of Statebuilding: Confronting the Contradictions of Postwar Peace Operations. edited by Roland Paris and Timothy Sisk, London and New York: Routledge.
  6. Jett, D. C. (2001). Why Peacekeeping Fail. Palgrave Macmillan.
  7. Rubinstein, R. A. (2008). Peacekeeping Under Fire: Culture and Intervention. Abingdon, UK: Paradigm Publishers.
  8. Von Billerbeck, S. B. K. (2016). Whose Peace? Local Ownership and United Nations Peacekeeping. Oxford University Press. available: https://oxford.universitypressscholarship.com/view/10.1093/acprof:oso/9780198755708.001.0001/acprof-9780198755708

 

  1. B) Articles
  2. D Major Robert (1997). Lessons From Somalia: The Dilemma of Peace Enforcement. Availlable online at:http//:www.smallwarsjounal.com
  3. Chesterman, S. (2007). Ownership in Theory and in Practice: Transfer of Authority in UN State Building Operations. Journal of Intervention and Statebuilding.
  4. Coleman, K. P (2017). The Legitimacy Audience Shapes the Coalition: Lessons From Afghanistan, 2001. Journal of Intervention and Statebuilding, 11 (3).
  5. Friedman, J. (2001). Building Civilian Police Capacity: Post-Conflict Liberi. a,2003–2011, Policy Note 176, Innovations for Successful Societies, Princeton University, available at:https://successfulsocieties.princeton.edu/sites/successfulsocieties/files/Policy_Note_ID176.pdf
  6. Hurd, I. (2002). Legitimacy, Power, and the Symbolic Life of the UN Security Council. Global Governance, 8 (1).
  7. Kocen, P. (2020). Responsibility of the United Nations for peacekeeping operations: recent developments in dual attribution. InternatIonal Scientific Journal on european perspectives , 11 (1).
  8. Lipson, M. (2007). Peacekeeping: Organized Hypocrisy?. European Journal of International Relations. 13 (1).
  9. Saul, M. (2011). Local Ownership of Post-Conflict Reconstruction in International Law: The Initiation of International Involvement. Journal of Conflict and Security Law 16 (1).
  10. Walter, B. F., &Lise Morje Howard, V. Page Fortna(2021). The Extraordinary Relationship between Peacekeeping and Peace. British Journal of Political Science, 51 (4).

 

  1. C) Documents
  2. United Nations (2009). Report of the Secretary-General on Peacebuilding in the Immediate Aftermath of Conflict. A/63/881-S/2009/304
  3. United Nations (2008). United Nations Peacekeeping Operations: Principles and Guidelines (Capstone Doctrine), New York: United Nations, Department of Peacekeeping Operations, Department of Policy, Evaluation and Training
  4. United Nations, Handbook on United Nations Multidimensional Peacekeeping Operations (2003). New York: United Nations, Department of Peacekeeping Operations, Best Practices Unit
  5. United Nations, Report of the High-Level Independent Panel on Peace Operations on Uniting our Strengths for Peace: Politics, Partnership and People (2015). A/70/95–S/2015/446. June