دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق بین‌الملل، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 استاد، گروه حقوق عمومی و بین‌الملل، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

به‌دنبال توسعۀ فناوری­های ارتباطی، کشورها به‌تدریج متوجه نقش مافوق تصور تبلیغات در جهت دادن به افکار افراد در برابر مناسبات جهانی شدند. از همین رو در طول تاریخ، کشورها و افراد اقدام به انتشار تبلیغات خصمانه یا پروپاگاندا[1] کردند تا جهانیان را به ضروری یا بشردوستانه بودن اقدامات خصمانۀ خود متقاعد سازند. در همین خصوص، به‌طور ویژه از تبلیغات خصمانه برای تحریک به مخاصمۀ مسلحانه به‌مراتب استفاده شده است که نمونه­های آن را در تجاوز آمریکا به عراق، قضیۀ اوکراین و تبلیغات گروهک تروریستی داعش شاهد بودیم. هدف از این مقاله، تبیین ابعاد و جایگاه تبلیغات خصمانه برای جنگ در حقوق بین­الملل به روش تحلیلی-توصیفی است. بررسی قواعد و مقررات حقوق بین­الملل نشان می‌دهدکه برخلاف  تصور عموم، تبلیغات خصمانه در عرصۀ حقوق بین­الملل، بارها مورد اشاره قرار گرفته و محکوم شده است. مهم­ترین نمونۀ آن در بند 1 مادۀ 20 میثاق حقوق مدنی و سیاسی به چشم می‌خورد. در همین زمینه، رویۀ قضایی و قطعنامه­های سازمان­های بین­المللی نیز شاهد این مدعاست. به‌‌سبب اهمیت مقابله با این فرایند رو به رشد، لازم است رویکرد حقوق بین­الملل در خصوص تبلیغات خصمانه برای جنگ به‌تفصیل بررسی شود.
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Approach of International Law to Hostile Propaganda for War

نویسندگان [English]

  • Reihane Rikhtegar 1
  • Abbas Ali Kadkhodaei 2

1 Ph.D. Student in International Law, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran

2 Prof., Department of Public Law, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran

چکیده [English]

Following the development of communicational technologies, countries gradually found out about the unexpected role of propaganda in manipulating people’s mind in global relations. So, throughout history countries and people started broadcasting propaganda to convince the world that their hostile and illegal acts are necessary or humanitarian. Propaganda was specifically used to incite to war and its examples could be seen in United States invasion of Iraq, the case of Ukraine and ISIS propaganda. The purpose of this article is to explain the dimensions and status of hostile propaganda for war in international law by an analytical-descriptive method. Unlike what people might think, it has been repeatedly mentioned and condemned in international law. The most important example is article 20(1) of the International Covenant on Civil and Political Rights. It is also indicated in the procedures of international tribunals and the resolutions of international organizations. In order to confront such increasing process, it is essential to study the approach of international law on propaganda for war.

کلیدواژه‌ها [English]

  • freedom of expression
  • Hostile Propaganda
  • International Law
  • International Covenant on Civil and Political Rights
  • Armed Conflict
  1. . فارسی

    1. ایزدی، فؤاد (1390). دیپلماسی عمومی آمریکا در قبال ایران، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
    2. دیکشنری بلک لا، (1384)، نسخۀ هشتم، چ اول، تهران: میزان.
    3. کدخدایی، عباسعلی (1380). «اصول حقوقی حاکم بر پخش برنامه­های ماهواره­ای»، حقوق بین‌الملل و پخش مستقیم برنامه‌های ماهواره‌ای، ج 1، چ اول، تهران: سروش.
    4. محسنیان راد، مهدی (1384).ایران در چهار کهکشان ارتباطی: سیر تحول تاریخ ارتباطات در ایران از آغاز تا امروز، تهران: سروش.
    5. آرائی درونکلا، میثم (1387). «حقوق و تکالیف عناصر ارتباط در پرتو اصول حقوق بین­الملل ارتباطات و حقوق بین­الملل»، پایان­نامۀ کارشناسی‌ارشد حقوق بین­الملل، دانشگاه تهران.
    6. ساعدی، ستاره (1389). «وضعیت رسانه­های جمعی در جریان مخاصمات مسلحانه از منظر حقوق بین­الملل»، پایان­نامۀ کارشناسی‌ارشد حقوق بین­الملل، دانشگاه علامه طباطبایی.

    2. انگلیسی

    A)Books

    1. Jowett, Garth S. & O`Donnell, Victoria (2012). Propaganda and Persuasion, 5th edition, USA, SAGE publications.
    2. Kearney, Michael(2007). the Prohibition of Propaganda for War in International Law, UK, Oxford University Press.
    3. Mowlana, Hamid (1997). Global Information and World Communication: New Frontiers in International Relations, 2nd edition, USA, SAGE Publications.
    4. Nowak, Manfred (2005). UN Covenant on Civil and Political Rights: CCPR Commentary, Kehl: Germany, NP Engel.

     

    B)      Articles

     

    1. Bobrakov, Yuri (1966). “War Propaganda: a Crime against Humanity”, Law and contemporary problem, No.3,Vol.31, summer.
    2. Buyse, Antoine (2014). “Dangerous Expressions: The ECHR, Violence and Free Speech”, International Comparative Law Quarterly, Vol.63, pp.491-503.
    3. Collins, Richard B., (2010). “Propaganda for war and transparency”, Denver University Law Review, No.4, Vol.87.
    4. Larson, Arthur (1966).“The Present Status of Propaganda in International Law”, Law and Contemporary Problems, No.3, Vol.3.
    5. Sinsalu, Arnold (2008). “Propaganda, Information War and the Estonian-Russian Treaty Relations: some aspects of international law”, Juridica International, no.XV, July.
    6. Smith, Sarabeth A., (2010). “What`s old is new again: terrorism and the growing need to revisit the prohibition on Propaganda”, Syracuse Journal of International Law & Commerce, No.2, Vol.37, March.
    7. Van Dyke, Vernon (1940). “the Responsibility of States for International Propaganda”, American Journal of International Law, No.58, Vol.34.

    C)      Thesis

     

    1. Timmermann, Wibke Kristin, “Incitement, Instigation, Hate Speech and War Propaganda in International Law”, LL.M in International Humanitarian Law, CUDIH; Available at:

    www.geneva-academy.ch/docs/memoires/memoire_timmermann.pdf

     

    D)      Documents

     

    1. “Agreement on Aggression and Good Neighborliness between the Government of the Republic of South Africa and the Government of the People`s Republic of Mozambique”, (1984). International Legal Materials, No.2, Vol.23, March.
    2. Bilateral Agreement between the Republic of Afghanistan and the Islamic Republic of Pakistan on the Principles of Mutual Relations, in Particular on Non-Interference and Non-Intervention”, (1988). Pakistan Horizon, No.3, Vol.49, July.
    3. “Israel-Lebanon: Agreement on Withdrawal of Troops from Lebanon, 17 May 1983”, (1983). International Legal Materials, No.4, Vol.22.
    4. “Israel-Palestine Liberation Organization Agreement on the Gaze Strip and the Jericho Area”, (1994). International Legal Materials, No.3, Vol.33, May.
    5. “USSR-France: Treaty of Non-Aggression, 29 November 1932”, (1933). American Journal of International Law, No.4, Vol.27, October.
    6. Convention Concerning the Use of International Broadcasting in the Cause of Peace, (1936). entered into force on 2 April 1938.
    7. Convention on the International Right of Correction, 435U.N.I.T.S.191, (1953), entered into force on 24 August 1962.
    8. ECHR, Norwood v. UK (admissibility decision), ECHR 2004-XI 343.
    9. General Assembly, (11 December 1954). A/RES/819(IX).
    10. General Assembly, (11 December 1979). Declaration on International Co-operation on Disarmament, A/RES/34/88, II (f).
    11. General Assembly, (13 December 1963). Declaration of Legal Principles Governing the Activities of States in the Exploration and Uses of Outer Space, A/RES/1962(XVIII).
    12. General Assembly, (14 December 1946). A/RES/59(I).
    13. General Assembly, (14 December 1950). A/RES/427(V).
    14. General Assembly, (15 December 1978), Declaration on the Preparation of Societies for Life in Peace, A/RES/33/73, I (3).
    15. General Assembly, (15 December 1978). Preamble to the Declaration on the Preparation for Societies for Life in Peace, A/RES/33/73.
    16. General Assembly, (15 November 1947). A/RES/127(II).
    17. General Assembly, (17 November 1950). A/RES/381(V).
    18. General Assembly, (18 November 1987). Declaration on the Enhancement of the Effectiveness of the Principle of Refraining from the Threat or Use of Force in International Relations, A/RES/44/22, I(4).
    19. General Assembly, (1948). 2 Int Organization 1 (1948) 61.
    20. General Assembly, (24 October 1970). Friendly Relations Declaration, A/RES/2625 (XXV).
    21. General Assembly, (3 November 1947). A/RES/110(II).
    22. General Assembly, (7 December 1965). Declaration on the Promotion among Youth of the Ideals of Peace, Mutual Respect and Understanding between People, A/RES/2037(XX).
    23. General Assembly, (9 December 1981). Declaration on the inadmissibility of Intervention and Interference in the Internal Affairs of States, A/RES/36/103, II(j).
    24. General Assembly, (27 January 1967). Treaty on Principles Governing the Activities of States in the Exploration and Use of Outer Space Including the Moon and Other Celestial Bodies.
    25. Human Rights Committee, (29 July 1983). General Comment 11 on Article 20, HRI/GEN/1/Rev.9, Vol. I.
    26. Human Rights Committee, (29 July 1983). General Comment 11 on Article 20,HRI/GEN/1/Rev.9, Vol. I.
    27. Human Rights Committee, (29 June 1983). General Comment 10 on Article 19, HRI/GEN/1/Rev.9, Vol. I.
    28. Human Rights Committee, (30 July 1993). General Comment 22 on Article 18, CCPR/C/21/Rev.1/Add.4.
    29. ICTR, (3 December 2003), Prosecutor v. Nahimana, Jean-Bosco Barayagwiza & Hassan Ngeze, Case No. ICTR 99-52-T, Judgment and Sentence.
      1. UNESCO, (12 October to 14 November 1970). Records of the General Conference, Resolution 4.301, 16th Session, Paris.
      2. UNESCO, (October-November 1972). General Conference, Resolution 4.113, 17 (1) UN UNESCO Resolutions/Recommendations at 70.
      3. United Nations Convention on the Law of the Sea, (10 December 1982), entered into force on 16 November 1994.

     

    E)      Sites

    1. Encyclopedia Britannica:  http://global.britannica.com/EBchecked/topic/478875/propaganda

    Last Visit : 8/7/2015

    1. The Guardian:

    http://www.theguardian.com/world/2014/oct/07/isis-media-machine-propaganda-war

    Last Visit: 8/7/2015