دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه حقوق عمومی و بین‌الملل، دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 استادیار گروه حقوق دانشکدۀ علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اراک ، اراک، ایران

چکیده

نظام فعلی انتخابات ایران براساس اکثریت دومرحله‌ای است که طبق آن، داوطلبان بر مبنای قانون تعیین محدودۀ حوزه‌های انتخاباتی، با هم رقابت می‌کنند. پس از دورۀ ششم تقنین، به‌منظور اصلاح نظام انتخاباتی با محوریت گسترش حوزۀ انتخاباتی از سطح منطقه به استان و تغییر سازوکار گزینش از مدل اکثریت مطلق به نسبی یا مختلط (اکثریتی-تناسبی)، مجلس طرح‌های گوناگونی را تصویب کرد، اما تاکنون هیچ‌یک از طرح‌های پیشنهادی نتوانسته است مُهر تأیید شورای نگهبان را بگیرد. در نظام‌های پیشنهادی، این احتمال وجود دارد داوطلبی به مجلس راه یابد که منتخب مردم نبوده است. ایرادها بیشتر به نظام اکثریت مطلق معطوف است، حال آنکه در این نظام نتیجۀ انتخابات کاملاً روشن و بدون ابهام است. از دید دادرس قانون اساسی، اگر انتخابات بخواهد در حوزۀ استان صورت بگیرد، مدل پیشنهادی باید سازوکاری را فراهم کند که فرد منتخب در هر دو حوزه (استانی و منطقه‌ای) حائز اکثریت آرا باشد (اصل 6). علاوه‌بر این، تغییر حوزۀ انتخاباتی، نگاه‌ها را به مناطق پرجمعیت معطوف خواهد کرد که بر اثر آن، مشارکت مردمی به‌ویژه در نواحی کم‌جمعیت کاهش می‌یابد (اصل 3). استانی‌ شدن با برخی بندهای سیاست‌های کلی انتخابات مغایرت دارد (بند 1 اصل 110). همچنین با اجرای این طرح، هزینۀ برگزاری انتخابات افزایش می‌یابد که با اصل توازن درآمد و هزینه همخوانی ندارد (اصل 75). نماینده براساس اصل 84 حق اظهارنظر در مورد مسائل فرامنطقه‌ای را دارد؛ برقراری تناسب میان علایق منطقه‌ای و ملی پیش‌نیاز هر گونه تغییر بنیادی در نظام انتخاباتی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

An Analysis of the Guardian Council's Reasons for Opposing the Provincialization of Parliamentary Elections [in Iran]

نویسندگان [English]

  • Bijan Abbasi 1
  • Seyed Mojtaba Hosseni Almousavi 2

1 Associate Prof., Department of Public & International Law, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, Tehran, Iran

2 Assistant Prof,Faculty of Economic and Administrative Science,Arak University, Arak, Iran.

چکیده [English]

At present, Iran has a two-round electoral system whereby the candidates compete with each other within the framework of the Act on Electoral District Boundaries. After the sixth legislative session, the Iranian parliament passed various bills in order to reform the electoral system with the focus on expanding the constituency from regions to provinces and change the election mechanism from absolute majority to relative majority or mixed (majority-proportionality) system. However, none of the proposals has received the Guardian Council's final approval. In the proposed systems, there is a posibility that a candidate not elected by people enters the parliament as their representative. The objections are mostly aimed at the absolute majority system while in this system the election results are clear and unambiguous. In the view of a constitutional judge, if the election is to be held at a provincial level, the proposed model has to provide a mechanism by which the elected candidate obtains the majority of the votes both in provincial and regional constituencies (Article 6). Moreover, attention will shift to densely populated areas by changing the electoral precincts, which will adversely affect voters' participation in sparsely populated areas (Article 3). Furthermore, provincial elections are not compatible with some of the clauses of the General Policies Of Election (Article 110, paragraph 1). Moreover, with the implantation of this plan, the costs of holding elections will increase, which is against the principle of revenues and costs balance (Article 75). According to Article 85, the elected candidates have the right to comment on trans-regional issues. Establishing a balance between regional and national interests is a prerequisite to any fundamental changes in the electoral system.

کلیدواژه‌ها [English]

  • provincialization
  • the Guardian Council
  • the Islamic Consultative Assembly (The Iranian Parliament)
  • electoral system
  1. فارسی

الف) کتاب‌ها

  1. انصاری، مجید (1385)، جایگاه سیاست‌های کلی در نظام قانونگذاری در ایران، تهران: مرکز پژوهش‌های مجلس.
  2. ایوبی، حجت‌اله (1382)، اکثریت چگونه حکومت می‌کند؟، تهران: سروش.
  3. بن رایلی و دیگران (1390)، دانشنامۀ نظام‌های انتخاباتی، رفیعی قهساره، ابوذر، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی.
  4. جوادی آملی، عبداله (1381)، نسبت دین و دنیا: بررسی و نقد نظریۀ سکولاریسم، قم: اسراء.
  5. ---------------- (1396)، ولایت فقیه ولایت فقاهت و عدالت، قم: اسراء.
  6. حجاریان، سعید (1380)، تناسب ساختار سیاسی با حاکمیت قانون، تهران: نشر معاصر.
  7. عباسی، بیژن (1394)، مبانی حقوق اساسی، تهران: جنگل.
  8. مدنی، سید جلال‌الدین (1384)، حقوق اساسی و نهادهای سیاسی جمهوری اسلامی، تهران: پایدار.
  9. مرکز تحقیقات شورای نگهبان (1389)، مجموعه نظریات شورای نگهبان در مورد مصوبات مجلس شورای اسلامی (دورۀ هفتم).
  10. مشروح مذاکرات قانون اساسی (1364)، تهران: اداره کل امور فرهنگی و روابط‌عمومی مجلس شورای اسلامی.
  11. منصوریان، مصطفی (1396)، نظام حقوقی حاکم بر انتخابات، تهران: پژوهشکدۀ شورای نگهبان.

 

ب) مقالات

  1. اشتریان، کیومرث (1389)، «ملاحظاتی در باب سیاست‌های کلی نظام و توصیه‌های سیاستی برای نظام سیاستگذاری در جمهوری اسلامی»، فصلنا‌مۀ سیاست، مجلۀ دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، دورۀ 40، ش 1، ص 8.
  2. شیرزاد، امید (1395)، «بررسی جایگاه سیاست‌های کلی نظام در دادرسی اداری»، فصلنامۀ سیاست‌های راهبردی و کلان، ش 14، ص174.
  3. موسی‌زاده، ابراهیم (1387)، «تأملی در مفهوم، ماهیت و جایگاه حقوقی سیاست‌های کلی نظام»، فصلنامۀ فقه و حقوق، ش 5، ص 172.

 

  1. عربی

الف) کتب

  1. حلی، حسن بن یوسف (1414ق)، تذکره الفقهاء، قم: مؤسسۀ آل البیت.
  2. خمینی، روح‌اله (1392)، تحریر الوسیله، تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره).
  3. منتظری، حسینعلی (1415ق)، دراسات فی ولایه الفقیه، قم: تفکر.

 

  1. انگلیسی
  2. A) Books
  3. Diamond, larry (2006), Electoral systems and demoracy, United States, The john hopkin University press.
  4. EriC.C.Chan.(2011), Electoral systems and the balance of consumer-producer power, Newyork: Cambridge.
  5. Farrell.m.david (2011), Electoral systems a comparative introduction, London: RED GOLBE PRESS.
  6. Klingemann,Hans-Dieter (2009), The comparative study of electoral systems, NewYork: oxford.
  7. Reilly, Benjamin (2001), Democracy in divided societies, United kingdom, cambrige.

 

  1. C) Websites
  2. farsi.khamenei.ir/news-content?id=34642
  3. Www. http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=939
  4. www.khamenei.ir/speech-content?id=3386
  5. www.presianarchive.com/82-1-21/political.html
  6. www.rc.majlis.ir/legal-draft/show/772459